வயசு எவ்வளவுங்கிறீங்க? வெறும் பதினஞ்சு தான். ஐஸ் ·ப்ரூட் நல்லா சாப்பிடுவா!”
கதிருக்கு அந்தப் பெண் உண்மையிலேயே ஓரளவு பிடித்திருந்தது. இன்னும் முகத்தில் அந்த ‘களை’ தென்படவில்லை. உடம்புக்குக் கொஞ்சம் கூட சம்பந்தமேயில்லாமல் இரண்டு மார்புகளும் அனாவசியமாக வீங்கியிருந்தன.
“இன்னிக்கு நீங்க உங்க விருப்பப்படி அவ கூடவே இருந்திட்டுப் போங்க,”என்று தாராளமாக சொன்ன திருவேங்கடம்,”நெக்ஸ்ட் டைம் சென்னை வந்தா,
ஒரு ·போன் போடுங்க..மூணையுமே ஓட்டிட்டு வந்திடறேன்.” என்று ஏதோ கதிருக்காக சர்வபரித் தியாகம் செய்யவும் துணிந்தவன் போலப் பேசினான். கதிர் பதில் சொல்வதற்கு முன்பே, அந்தப் பாட்டி வந்து கதவைத் தட்டி விட்டு,”வன்னு! வன்னு!!” என்றாள்.
“எல்லாரும் போங்க,” என்று அந்த மூன்று பெண்களையும் விரட்டிய திருவேங்கடம்,”தம்பி..உங்க ஆளு வந்திட்டா.” என்று சிரித்தான்.
சட்டையின் உள்பாக்கெட்டுக்குள் கை விட்டு, இன்னொரு நூறு ரூபாய்க்கட்டை எடுத்து திருவேங்கடத்திடம் நீட்டினான் கதிர்.
“இன்னும் ரெண்டு மணி நேரத்துக்கு என்னை யாரும் தொந்தரவு செய்யக்கூடாது,” என்று கண்டிப்பாக சொன்னான்.
“நீங்க கவலையே படாதீங்க தம்பி…,” என்று திருவேங்கடம் சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே, அந்த அறைக்குள் மல்லிகைப்பவுடரின் வாசனையை நிரப்பியபடி, கீதா உள்ளே நுழைந்தாள். திருவேங்கடம் வெளியேறியதும், கதவு வெளியிலிருந்து சாத்தப்பட்டது. உள்பக்கத்திலிருந்து கீதாவே தாளிட்டபோது, சினிமாவிலே மட்டுமே பார்த்துப் பார்த்து பிரமித்துப் போக வைத்திருந்த அவளது பெரிய பிருஷ்டங்களைக் கண்டு கதிருக்கு, இது கனவோ என்று ஒரு எண்ணம் ஏற்பட்டது. வெயிலுக்கு அணியும்
கண்ணாடியைக் கழட்டி, படுக்கைக்கருகிலேயிருந்த டீப்பாயின் மீது வைத்த கீதா, அவனைப் பார்த்து ஒரு சிறிய புன்னகையை உதிர்த்ததும், கதிருக்கு அவன் ஏற்கனவே போட்டிருந்த எல்லாத் திட்டங்களும் தவிடுபொடியாகி விட்டது புரிந்தது.
அந்த பிரமிப்பிலிருந்து மீளவே அவனுக்கு சில நிமிடங்கள் பிடித்தன. பொள்ளாச்சியில் அடிக்கடி நடைபெறும் படப்பிடிப்புகளின் போது அவன் ஒரு சில நடிகர், நடிகைகளை ஓரளவு பக்கத்திலிருந்து பார்த்திருந்தாலும்,
இப்படி ஒரு சினிமா நடிகையை, மூச்சு படும் தூரத்தில், அதுவும் ஒரு தனியறையில்,அதுவும் வெளியேயும் உள்ளேயும் சாத்தப்பட்டிருந்த ஒரு படுக்கைஅறையில் சந்தித்த பிரமிப்பில் அவன் சிலை போலவே சற்று நேரம்
அமர்ந்திருந்தான்.
“சரியா ரெண்டு மணி நேரம்!” என்றபடி அவள் கூந்தலை அவிழ்க்கத் தொடங்கினாள். “ரெண்டு லட்சம் ரெடியாயிருக்கா?”
கதிர் பதிலேதும் பேசாமல் சட்டையின் உள்பாக்கெட்டிலிருந்த இரண்டு ஆயிரம் ரூபாய் கட்டுகளை எடுத்து நீட்டினான்.
அதைத் திருப்பித் திருப்பிப் பார்த்த கீதா,”ஓஹோ! நீங்க பொள்ளாச்சியா?” என்றாள்.
“இல்லை. உடுமலைப்பேட்டை,” என்றான் கதிர்.
“பின்னே நோட்டுக்கட்டிலே பேங்க் ஆ·ப் இந்தியா பொள்ளாச்சின்னு போட்டிருக்கு,” என்று கேட்டாள்.
“நீங்க குஜராத்தியா?” என்று சற்றே குறும்பை வரவழைத்தபடி கேட்டான் கதிர்.
“ஹலோ, நான் ஸ்ரீரங்கம்,” என்றாள் கீதா.
“அப்புறம் ஏன் சூரத் புடவை கட்டியிருக்கீங்க?” என்று சிரித்தபடி கேட்டான் கதிர்.
“அட, நல்லா பேசறீங்களே,” என்றபடி அவனருகில் அமர்ந்தாள். இந்த சிரிப்பையும், சிரிக்கும்போது
ஜொலிக்கும் கண்களையும் பார்த்துத் தானே, வடிகட்டின கஞ்சனான ஒரு அப்பன்காரக் கவுண்டனை உருட்டி
மிரட்டிப் பணம் பறித்து உடுமலைப்பேட்டையிலிருந்து சென்னைக்கு வந்து சேர்ந்திருக்கிறேன் என்று கதிர்
எண்ணிக்கொண்டான்.
“ஒரு அஞ்சு நிமிஷம்
உங்க மேலே கையே வைக்காம உங்களையே பார்த்திட்டிருக்கணும் போலத் தோணுது,”
என்றான் கதிர். “உங்களைப் பார்த்ததும் என்னென்னமோ செய்யணுமுன்னு நான் திட்டம் போட்டிருந்தேன்.
ஆனா, நீங்க உள்ளே வந்ததும், உங்களைப் பார்த்ததும் எனக்கு எல்லாமே மறந்து போயிருச்சு!”
“உங்களுக்கு என்ன வயசு இப்ப?” என்று குறுகுறுத்த பார்வையுடன் அவனையே ஊடுருவியபடி கேட்டாள்.
“பதினெட்டு,” என்றன் கதிர்.
“இதான் ·பர்ஸ்ட் டைமா?” என்றாள் கீதா.
“நீங்க வேறே, உடுமலைப்பேட்டை, பொள்ளாச்சி, அவினாசின்னு நான் போகாத ஊரில்லீங்க,” என்று சற்று
பெருமிதத்தோடு சொன்னான் கதிர்.
“பொதுவா, முதல் தடவை வர்றவங்க தான் இந்த மாதிரியெல்லாம் ‘ரொமேன்டிக்’கா பேசுவாங்க,” என்று
சிரித்தாள் கீதா.
“அதுக்குக் காரணம் இப்ப என் முன்னாலே நீங்க இருக்கீங்க,” என்று சிரித்தான் கதிர்.
“பாத் ரூம் போய்ட்டு வந்திட்டீங்களா?” என்று கேட்டாள் கீதா.
“இனிமேல் தான்,” என்று தன்னைத் தானே கடிந்து கொண்டபடி சொன்னான் கதிர்.
“முதல்லே அந்த வேலையை முடிச்சிட்டு வந்திருங்க,” என்றாள் அவள். கதிர் பாத்ரூம்முக்குப் போய்
சிறுநீரகத்தைக் காலி செய்து விட்டு, கைகளையும் முகத்தையும் நன்றாக சோப்புப் போட்டு அலம்பிவிட்டு,
வந்தபோது, கீதா கட்டிலின் மீது, தலையணையில் சாய்ந்து அமர்ந்திருந்தாள்.
அதுவரைக்கும் இருந்த பிரமிப்பு ஓரளவுக்கு மறைந்திருந்ததால், அப்படியே அவளருகே அமர்ந்த கதிர்
அவளது முகத்தைத் தனது இரண்டு கைகளாலும் பிடித்து ஏந்திக்கொண்டான்.
“நீங்க ரொம்பவே அழகு,”
என்றபடி அவளது நெற்றியின் மீது முத்தமிட்டான்.கீதாவின் கைகள் அவனது
தோள்களைப் பற்றி அவனைத் தன் மீது இழுத்தபடி அணைத்துக்கொண்டது.
“என் வாழ்க்கையிலே எனக்கிருந்த ஒரு பெரிய லட்சியம் இன்னிக்கு நிறைவேறப்போகுது,” என்று அவளது
காதுகளில் கிசுகிசுத்தான் கதிர்.
“இதுவா உங்க லட்சியம்?” என்று சிரித்தாள் கீதா. அவளது உடல் குலுங்குவதை அவன் தனது உடலின் மீது
உணர்ந்தான்.
“கண்டிப்பா!” என்றபடி அவளது தோள்களைப் பற்றினான்.”ஒரு வேளை என் கிட்டே இன்னும் இரண்டு லட்ச
ரூபாய் இருந்து, நீங்க நாலு லட்சம் கேட்டிருந்தாக்கூட நான் வந்திருப்பேன்.” என்றான் கதிர்.
“அப்படி என்ன இருக்கு எங்கிட்டே?”
என்று கொஞ்சலாகக் கேட்டாள் கீதா.
“என்ன இல்லை?” என்றபடி அவளது இடது தோளின் மீது கைவைத்து அவளது முந்தானையைப் பிடித்து
இழுக்க முயன்றான் கதிர்.
“ஒரு நிமிஷம்,” என்றபடி கீதா தனது தோள்பட்டைப்பகுதியில், புடவையையும் ரவிக்கையையும் சேர்த்துப்
போட்டிருந்த ஊக்கைக் “உம்! இப்பா எடுங்க,” என்று முந்தானைத் தலைப்பை எடுத்தபடி அவனது
முகத்துக்கு நேராக நீட்டினாள்.
அவளது முந்தானையை முழுவதும் இழுத்து விடாமல், அவளது ரவிக்கை முழுமையாகத் தெரியும் அளவுக்கு
மட்டுமே விலக்கிய கதிர், விம்மிப் புடைத்துக்கொண்டிருந்த அவளது இரண்டு முலைகளையும்
ரவிக்கைத்துணியைக் கண்களால் ஊடுறுவிப் பார்த்தான்.
“இது ரெண்டுக்கும் ரெண்டு லட்சம்,” என்றான் கதிர்.
“மீதி ரெண்டு?” என்று கேட்டாள் கீதா.
“பின்னாலே இருக்கு,” என்று கண் சிமிட்டினான் கதிர்.
“அப்போ அதுக்கு மேலே ஒண்ணும் பண்ண மாட்டிங்களா?” கீதா சிரித்தாள்.
“அதுக்கு மேலேயும் பண்ணுவேன். அதுக்குக் கீழேயும் பண்ணுவேன்,” என்றபடி அவளது இரண்டு மார்பகங்களின் நடுவினிலே தனது முகத்தைப் புதைத்துக்கொண்டான் கதிர். அவளது கைகள் அவனது தலையைப் பிடித்து அழுத்திக்கொண்டன.
Hits: 4897
Pingback: கீதா எனது அபிமான நடிகை - 2 - Kamaveri Stories